Gelukkig geen vaccinatie voor het reisvirus...

Als jullie mijn woeste avonturen tijdens mijn trip naar Thailand hebben gelezen weten jullie dat ik ben geëindigd met de opmerking dat ik nu misschien weleens aangestoken zou kunnen zijn met het reisvirus. En dat is zo hoor! De eerste (bijna zelfstandige) reiservaring is een feit en dat smaakt naar meer! 

Ondanks de enórm kleine prijsjes in Azië willen we het dit jaar even rustig aan doen met reizen om er dan vervolgens in 2018 weer een backpack trip van 3 weken tegenaan te gooien (naar vermoedelijk Vietnam, maar pin me er niet op vast). Ik HOOP HOOP ten zeerste dat dit mogelijk gaat zijn met het oog op mijn nieuwe job, maar dat zien we vanzelf wel. Maar een reisloos jaar, dat past natuurlijk niet meer in mijn gloednieuwe identiteit als die-hard wereldreizigster aka Floortje Dessing the second aka Lara Croft sidekick aka Bear Grylls & Wild Frank copycat. Dussss ik vond dat ik deze keer mocht bepalen waar de reis dit jaar naartoe zou gaan. Toen ik mijn allergrootste en diepgewortelde wens om ooit een keer naar Schotland te gaan aan Ralf vertelde, was hij niet meteen razend enthousiast. Maar onderschat mijn overtuigingskracht niet en na een aantal dagen bedenktijd + mooie plaatjes overload ging Ralf dan toch overstag. En hoe. Hij was ineens ook verliefd op het prachtige landschap en de enorme vergezichten. Mocht je je afvragen waar mijn fascinatie voor Schotland vandaan komt: dat begint met mijn bizarre voorkeur voor duistere zaken. Dit klinkt onbedoeld kinky. Ik bedoel hiermee dat ieder weldenkend mens op deze aardbol de voorkeur geeft aan het seizoen 'zomer', behalve ik, want ik word gewoon blij van de duisternis. In de winter door het raam kijken en daar niks anders zien dan een gitzwarte lucht om 1 uur 's middags waar ieder moment een bak met regen uit kan vallen vind ik heerlijk. Behalve als ik er zelf doorheen moet fietsen natuurlijk, maar dat is een ander verhaal. Daar komt nog eens bij dat ik, net zoals bijna ieder ander persoon van mijn generatie, tijdens mijn 12de ben aangestoken met het Harry Potter virus. Dat ik nou net een vriend heb uitgekozen die geen enkele Harry Potter film heeft gezien doet mij ontzettend veel verdriet, maar met de nodige psychische hulp is me het toch gelukt om dit vreselijke gegeven te boven te komen. Harry Potter speelt zich af in een natuur die vergelijkbaar is met Schotland (geen idee waar Harry Potter daadwerkelijk is opgenomen, maar ik wil gewoon graag geloven dat dit volledig in Schotland is geweest). In ieder geval staat de brug waarover de Zweinstein Express rijdt op mijn lijstje van highlights in Schotland. Toen 5983 Harry Potter films later mijn Schotland fetish een beetje was gaan liggen, kwam er maanden geleden een serie voorbij op Netflix genaamd "Outlander". Nou weet ik niet of iemand van jullie deze serie heeft gezien, maar zo niet, GA METEEN KIJKEN! NU! Leek de serie op het eerste gezicht gewoon erg boeiend omdat het gaat over de geschiedenis van Schotland (inclusief prachtige beelden van de natuur en de kastelen), kwam daar later nog even een adonis om de hoek kijken waar je u tegen zegt. Bij een Schotse man denk ik in eerste instantie aan een gehavende kerel met 5 littekens in het gezicht, een enorme baard en een geruite rok aan. Niet meteen een man waar ik knikkende knieën en hartkloppingen van zou krijgen zegmaar. Maar goedemiddag, wie kwam daar in Outlander even aangelopen, met zijn rode krullen, gespierde lichaam en zachtaardige karakter? Dat was Sam Heughan (Jamie in de serie). Nou weet ik niet of iemand van jullie deze acteur kent, maar zo niet, GA METEEN KIJKEN! NU! Met volle hevigheid kwam de drang om Schotland eens van binnen en buiten onder de loep te nemen meteen terug. Nou weet ik ook wel dat ik daar niet een bosje Sam Heughans tegen ga komen in de lokale pub, maar gelukkig heb ik mijn eigen adonis bij me die daarnaast ook nog eens een fancy regenjas met mij wil passen (zie later in dit verhaaltje). Samen maken we er ons eigen Outlander sprookje van, daar ben ik van overtuigd.

Dus, 2017 wordt het jaar van mijn enige bestemming die op mijn bucketlist staat: Schotland!

Reisplan
Over 2 weken vertrekken we vanaf Schiphol naar Edinburgh waar er een huur auto op ons staat te wachten. Vanaf daar rijden we meteen door naar onze eerste bestemming, Balloch. Vanaf daar reizen we verder naar Fort William, dan naar het het plaatsje Portree gelegen op Isle of Skye (het mooiste eiland dat Schotland rijk is), daarna richting Inverness en Perth, om daarna weer terug te komen in Edinburgh waar we nog een dagje verblijven alvorens we weer terug vliegen naar Amsterdam. Al met al een rondreisje van ongeveer 8 dagen waarin we (hopelijk) alle hoogtepunten die Schotland te bieden heeft, kunnen meepikken. Overnachten doen we via Airbnb, alle adresjes zijn geboekt. Ik word nu al blij van de mensen waar we verblijven, aangezien ze super lief en snel reageren op Ralf's en mijn controlfreak karakter ("we just wanted to check if everything is oké with our booking"). Bovendien lijkt het me een geweldige kans om het échte Schotland mee te krijgen (inclusief gehaakte 16de eeuwste beddensprei die op ieder bed van alle Airbnb adresjes in Schotland lijkt te liggen), interessante gesprekken te voeren en om om uit te horen wat nou dé places to be zijn. We zijn dus al super goed voorbereid, maar ik zou geen Sanne heten als ik niet toch lekker all-the-way ging met mijn voorbereiding. Na het uitstippelen van de reis en het boeken van de Airbnb's heb ik ook nog even contact gezocht met een paar bekenden die al in Schotland zijn geweest of die er zelfs nu zitten. Daar kwam toch nog een actiepuntje uit, namelijk het aanschaffen van een regenjas (geen overbodige luxe wanneer je naar een land gaat waar het 99% van de tijd regent). Dat advies hebben Ralf en ik meteen ter harte genomen. Ralf een jackie van de Lidl van 25 euro, en ik een wat minder budget-proof exemplaar van Jack Wolfskin (voor de regenjassen-leken onder ons; dit is een ontzettend overpriced outdoor-kleding merk) wat in feite neerkomt op precies dezelfde jas als Ralf, maar dan met een merkje erop. Bij de Lidl hadden ze geen vrouwen-variant en ik had geen trek om nog verder te zoeken (een regenjas is nou niet het meest sexy kledingstuk waarvoor je heerlijk gaat shoppen) dus heb ik "geïnvesteerd" zullen we maar zeggen. Omdat we tijdens het passen van de jassen een geweldig matchend disney-jassen-, tandem-fiets-, bergschoenen-, kort-pittig-kapsel-koppel vormden, moesten we dit even vastleggen op camera. Foto voeg ik bij. Is het geen plaatje?

Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden om mijn Schotland avonturen te lezen!