Auschwitz en Krakau

Hallo iedereen!

Oké, dit keer geen meerdere blogs over een exotische en langdurige backpack-reis, maar een kort verslagje van een weekendje Polen. 

Met één van de weinige vluchten van Ryanair die nog de lucht in gingen, vlogen we vrijdag 22 september richting Krakau (of zoals Ralf het noemt 'Krakakaaaaa' > voor achtergrondinformatie zie: https://www.youtube.com/watch?v=d_R3_uJa_fg). Ryanair vertrok precies op tijd, maar dat is dan meteen ook wel het enige échte voordeel van vliegen met deze maatschappij. We werden namelijk mijlenver uit elkaar in het vliegtuig gezet, en konden pas een plekje naast elkaar bemachtigen als we er nog even 8 euro tegenaan gooiden. Aangezien dit ongeveer de prijs is die je betaalt voor de gehele vlucht, hadden we daar geen zin in. Dus zat ik gezellig naast een Poolse meneer en Ralf 10 rijen voor me. Na een relaxte vlucht kwamen we aan in Krakau. Een meneer stond met het bordje 'Ralf Pijpers' klaar om ons op te vangen en om ons met ultra luxe taxi (stoelverwarming achterin hoi) naar ons hotel te brengen. Toen we naar buiten keken was het al erg donker en alle gebouwen leken op spookhuizen. Bij geen enkel huis brandde er sfeerverlichting. Het was óf TL-licht, of niks zegmaar. Op zich kwam dit wel overeen met het beeld dat ik had van Polen.

Naarmate we steeds meer richting de stad reden, werd het ook steeds sfeervoller en drukker. De oude gebouwen waren mooi verlicht en goed onderhouden, de straten voorzien van sfeervolle kinderkopjes en het leek alsof heel de Poolse bevolking richting de binnenstad snelde voor een biertje. Dat leek er meer op!

Ons hotel was prima, maar daar was ook alles mee gezegd. Het was wel schoon, maar wel aan vernieuwing toe. Snel de spullen weggekwakt en naar het oude centrum gelopen. Krakau is niet zo groot, waardoor alles op loopafstand is. Heel fijn. Toen we eenmaal in het oude centrum waren keken we onze ogen uit. Een enorm plein met prachtige gebouwen, fonteinen, een kerk en mooie versierde koetsen met paarden waar menig toeristenhart sneller van gaat kloppen. Bovendien stikte het van de leuke tentjes om een drankje te doen. Een stukje verder kwamen we een marktje tegen met kraampjes met allerlei typisch Poolse zaken zoals van die enge witte kleedjes (die je oma te pas en te onpas gebruikt en onder alle zaken zoals lampen, onderzetters, en beeldjes legt), sloffen, jassen met enorme bontkraag, chocolade in de vorm van allerlei gereedschap en matroesjka's (huh die zijn toch Russisch? Ja, dacht ik ook). Aan voedsel ontbrak het er ook niet, mijn oog viel meteen op een kraampje met typisch Poolse 'Pierogi', een soort dumplings met van alles en nog wat erin waar ze dan gebakken uien op strooien. Wij namen een soort proefpakket met allerlei soorten Pierogi. Heerlijk was het, en dat voor maar 2,50.

Via Tripadvisor had ik een leuke pub gevonden die ondergronds zou zijn, namelijk de Dobry Kumpel Pub. Daar gingen we dus even een kijkje nemen. Dit was inderdaad een goede zet, een enorm sfeervolle en kleine pub met goede biertjes. Toen we ook nog getrakteerd werden op (SUPER GOEDE) live muziek van twee artiesten was onze eerste avond in Krakau compleet. Na die biertjes kregen we weer honger en zijn we weer richting het marktje gegaan waar we groenten, aardappelen en worst bestelden bij een enorme kraam die dit klaarmaakte op enorme schalen. Dat is nog eens wat anders dan een kapsalon of dürüm döner na het stappen. 

De eerste nacht was hels, aangezien we direct naast de receptie sliepen en werkelijk ieder woord van incheckende gasten konden horen. Ook vond een Pool het nodig om midden in de nacht om het kwartier te gaan staan schreeuwen, zodat wij telkens als we een beetje indommelden, weer wakker schrokken. Kan prima gebruikt worden als martelmethode kan ik je zeggen. Man man man, wat was ik blij toen het weer ochtend was en ik mijn wallen kon camoufleren met een laag concealer.

Het ontbijt werd geserveerd in een ander hotel en was helemaal prima. Broodjes, jam, kaas, vleessoorten, salade etc. alles was aanwezig. Favoriet was trouwens wel een zoet broodje met nutella, al had Ralf daar een haat-liefde verhouding mee aangezien deze broodjes de rest van de dagen op waren. Arme stakker...

Het regende dat het goot en we werden pas om 12 uur opgehaald voor de trip naar Auschwitz. We hebben dus even de Joodse wijk bekeken en concludeerden dat dit een geweldig romantische en gezellige wijk is als het droog is. Om de regen te ontvluchten hebben we een smoothie gedronken bij Plac Nowy 1 (mocht iemand zijn of haar interieur nog willen veranderen; ga please hierheen voor inspiratie) en hebben we een bagel op bij een of andere Italiaan. Daarna werden we stipt op tijd opgehaald door het busje van 'Discover Cracow'. Na een ritje van 1,5 uur kwamen we aan op het terrein van Auschwitz. Beetje balen wel dat we hier nog eens een half uur moesten wachten totdat onze tour eindelijk kon beginnen. We dachten dat het niet troostelozer kon worden vanwege de gebeurtenissen die zich hier hebben afgespeeld, het treurige weer, de lange wachttijd en de extreem inefficiënte manier van werken tijdens de tassen-controle, maar dat kon het wel. Onze gids bleek expert te zijn in het zo saai en monotoon vertellen van haar verhaal (inclusief een enorme zucht na iedere zin), dat we al een depressie onder de leden hadden alvorens we überhaupt iets van Auschwitz hadden gezien. Terecht dat je het niet vrolijk gaat staan vertellen, maar een héél klein beetje levendigheid en intonatie is wel belangrijk wanneer je als gids functioneert. Echt werkelijk waar, na slechts 2 minuten had ik het al met haar gehad, en we moesten nog de gehele dag...Kwam nog eens bij dat iemand van onze groep het nodig vond steeds stukjes van haar te filmen. Daar kon mevrouw absoluut niet mee lachen (volgens mij miste ze sowieso de spieren waarmee je mondhoeken omhoog krullen) en meneer kreeg daarom de ene dodelijke blik na de andere. Kon ik dan stiekem wel om gniffelen moet ik zeggen. 

Genoeg over de gids, over naar de reden waarom we naar Polen zijn gekomen; Auschwitz. We begonnen de tour bij Auschwitz 1. Hier staan stenen barakken en hier werden de politieke gevangenen vastgehouden. We hebben de gevangenissen gezien (inclusief kijkgaatjes waaronder het hout was weggekrast door gevangenen die ten einde raad probeerden door de deur heen te krassen (zo zie ik dat dan voor me)), de gevangenissen waarin je met 4 man dagenlang moest staan als straf, de enorme bergen met schoenen, haar, lege blikken Zyklon B, kammen en scheerborsteltjes. Verder hingen de gangen vol met foto's van de gevangenen die bij binnenkomst van het kamp werden gemaakt. Aan het eind van deze trip gingen we ook daadwerkelijk een gaskamer in. Deze gaskamer was kleiner dan die de Duitsers op grote schaal hebben gebruikt, maar het is wel de enige gaskamer die nog in tact is gebleven. Bizar om daar te staan en boven je de gaten te zien waardoor het giftige gas naar binnen werd gegooid. 1 deur verder en je staat al tussen de ovens...het is gewoon niet te bevatten.

Daarna werden we met het busje een paar kilometer verder gebracht, naar waar Auschwitz 2 - Birkenau lag. Dat er dus verschil is tussen Auschwitz 1 en Auschwitz 2 - Birkenau en dat er dus twee verschillende 'kampen' waren wisten ik en Ralf niet. Dit tweede gedeelte is zoals we het kennen van alle oorlogsfilms. De houten barakken en de spoorrails die er langsloopt. We hebben één slaap-barak gezien en één sanitaire barak. Het allerheftigst vond ik dat er in de sanitaire barak een soort lange bank met allemaal gaten erin stond, wat moest dienen als wc's. Je zat dus letterlijk zonder enige privacy allemaal hutje mutje naast elkaar en met de ruggen tegen elkaar je behoefte te doen. Bovendien mocht dit maar 2 keer per dag (één keer voordat je ging werken, en één keer nadat je gewerkt had (dus zo'n 10/11 uur later)). Als je dan bedenkt dat 80% diarree had of ziek was....

Na deze enorm indrukwekkende, lange, koude en natte dag waren Ralf en ik wel toe aan weer een beetje gezelligheid. We zijn weer teruggegaan naar Plac Nowy 1, waar we hebben genoten van een heerlijk 3 gangen diner voor een klein prijsje van 40 euro totaal. Ik kan wel wennen aan die Poolse prijsjes. Wel grappig is dat de ober tijdens het brengen van de rekening alvast even zijn kansen op een fooi vergrootte. 'Do you want to add some service?'. Ja hoor jongen, we doen er wel even 5 Zloty bovenop (1 euro). Na het diner wilden we eigenlijk nog wel ergens een drankje doen, maar we waren zo ontdaan, moe en koud dat we besloten terug te gaan naar het hotel om alle indrukken te verwerken. Deze nacht verliep gelukkig beter en rustiger, maar Ralf had wel weten te regelen dat we voor de laatste nacht naar een andere (hoger gelegen) kamer mochten.

De tweede dag (gelukkig prima weer) zijn we door de stad gaan slenteren. We hebben een kasteel bezocht in de oude binnenstad. Het bleek te beschikken over een enorm mooie binnenplaats en mooie gebouwen. Daarna ook nog een mooi theater gezien en tot twee keer toe een terrasje gepakt. Toen we honger kregen hebben we weer een klassiek Tripadvisor tentje opgezocht, genaamd U Babci Maliny. Dit betekent zoiets als vreetfestijn bij je grootmoeder ofzo denk ik. Zonder Tripadvisor kom je hier dus niet, want om bij dit tentje te komen moet je door een bibliotheek, door een tuin, langs een trap naar beneden en daar zie je dan eindelijk een bordje met een oma erop. Volgens mij zitten we goed. Opa zat ons al op te wachten en wees ons de weg naar het restaurantje. Het restaurantje was volledig ingericht als het huisje van een omaatje en kan ook zo in de Efteling geplaatst worden. Het was de bedoeling dat we ons eten bestelden aan de bar, en dit werd dan direct door een oud vrouwtje gemaakt. We hadden op Tripadvisor al gelezen dat de porties ook ala grootmoeder zijn (lees; enorm groot, volstouwen to the max) en dat was inderdaad het geval. Aangezien we daar sinds de eerste avond fan van zijn, hebben we allebei een bord met Pierogi genomen. Na dit voor 70% op te hebben gegeten, hadden we genoeg vet op ons lichaam om de komende 3 strenge winters door te komen, maar het was het allemaal waard. Na een tijdje gerelaxt te hebben op onze nieuwe (super ruime) kamer zijn we toen 's avonds voor een laatste keer gaan eten bij Plac Nowy 1 en ook ditmaal stelde het niet teleur. 

De volgende ochtend laatste keer ontbijt en we zijn toen weer keurig op tijd naar het vliegveld gebracht. De terugvlucht ging ook prima en door een switch met onze buren konden we zelfs naast elkaar zitten!

Kort maar krachtig, en 2 volle dagen is perfect om deze mooie stad te verkennen. Ik zou iedereen aanbevelen om hier een keer naartoe te gaan, voor het geld hoef je het niet te laten!

Tot de volgende keer! X