For me the haggis, neeps and tatties please

Ha iedereen, het wordt lichtelijk eentonig maar we hebben er wéér een leuke, actieve dag op zitten. Na een ontbijtje met live entertainment (er zaten wat Fransen naast ons en wát hebben die voor gare gewoonten...(thee drinken uit een soepkom, hoe dan? Het voor elkaar krijgen om normale yoghurt te willen terwijl er gezorgd is voor 48383 smaakjes. Het ook heel normaal vinden dat dit vervolgens voor ze wordt gehaald in de supermarkt twee voetstappen verwijderd. Geen woord Engels spreken. Chocolademelk persé opgewarmd willen hebben zodat de vrouw des huizes 5x op en neer moet naar haar eigen keuken. Sjongejongejonge)) zijn we op weg gegaan naar onze eerste stop op de route naar Fort William. Dit was een viewpoint en hallelujah wat was dat mooi. We moesten wel opletten dat we rechtop bleven staan want die wind hier is echt next level. Onze volgende stop was Inveraray Castle. Ik kwam erachter dat hier de kerstspecial van de serie Downton Abbey was opgenomen en toen was ik meteen voor die dag en de rest van de vakantie en voor de rest van mijn leven een diep diep gelukkig en gezegend mens. Deze serie vind ik zelfs nog gaver dan Outlander (jaja dat kan) en heb ik in 2 weken tijd helemaal afgekeken. Dit kasteel was nog veel en veel gaver dan wat ik me ervan had voorgesteld. De tuin was 1 grote bloemenzee, alles staat momenteel in bloei en overal ruik je de bloemen ook. Verder stond daar een of ander beeld dat vervloekt zou zijn. Zoals ik al vertelde houd ik van duistere zaken dus ook zoiets vind ik helemaal te gek. Mocht er alleen niet aankomen van Ralf, jammer. De binnenkant was ook echt prachtig. In iedere kamer lag een papier waar in het Nederlands jippieee wat weetjes op stonden. Zoals waar een geheime deur verborgen zat voor een 'po' voor ongelukjes aan de eettafel, welke kamer haunted was (maar dat zagen we zelf ook al meteen door de doodenge pop die op het bed angstaanjagend lag te zijn) en welke kamers er te zien zijn in de serie Downton Abbey. Na het kasteel zijn we naar Fort William gereden waar we de Ben Nevis hebben beklommen. Dit is de hoogste berg die Schotland rijk is. Het had de hele weg erheen enorm geregend, maar thank god niet meer toen wij ons buiten de auto moesten begeven. Na deze trip hebben we kennis gemaakt met onze b&b voor de nacht. Ralf is super happy want ze hebben een hond! En een zoontje die zich meteen afvroeg hoe lang wij dan wel niet waren.

Fort William heeft een super leuk straatje met allerlei restaurantjes en pubs, dus die zijn we even onveilig gaan maken. Als eerste de Grog & Gruel, waar je speciale ales kunt drinken. Daarna zijn we wat gaan eten bij de Tavern, waar ik eindelijk een gerecht heb kunnen bemachtigen die niet eerst in de frituur is gemieterd. Het mooie is wel dat alle restaurants hetzelde op de kaart hebben staan. Zo is een 'Scottish Skink Soup' vaste prik (wel ontzettend lekker; schelvis met prei en uien) en ook 'Haggis, neeps and tatties' is inmiddels een bekende. Voor een goede keuken hoef je hier niet persé heen, maar wij zijn inmiddels allang zeer tevreden met een aantal sperziebonen en gestoomde worteltjes. Bovendien ben ik groot fan van frituur en McDonalds dus ik mag sowieso niet zeiken.

Morgen gaan we heel vroeg weg en hebben we weer een vol programma op de weg richting Portree. Tot morgen!