Het perfecte Schotse plaatje

Haaa lieve mensen, daar ben ik weer. Dag 2 zit er inmiddels ook weer op. Deze dag was zeer regenachtig, zoals we ook al hadden verwacht. Het regende cats and dogs zegmaar. Maar hee, we hadden niet voor niks regenjackies en waterdichte bergschoenen aangeschaft, dus na een lekker ontbijtje (verschillende soorten vleeswaren, kazen, yoghurtjes) en wat gekeuvel met de andere gasten van dit b&b gingen we op weg. Dit keer naar Balloch Castle. De weg erheen was tof, al moesten we wel ons volledige lichaam draaien om iets te zien vanwege de strakke capuchons die we op hadden (die regen zal ons niet klein krijgen!). Het kasteel zelf stond helaas in de steigers en konden we niet bezoeken. Toen waren we inmiddels ook wel klaar met de regen en de natte broek, dus zijn we weer richting huis gekeerd. Daar kwamen we de vrouw des huizes tegen en zij heeft ons nog wat waardevolle aanbevelingen gedaan. Wat geweldig dat we gewoon een auto tot onze beschikking hebben, dus na wat proviant ingeslagen te hebben zijn we met onze polo richting Helensburgh gereden. Dit via een omweg, namelijk via het boeren weggetje 'Glen Frrrrrrruin Road'. Een typisch Schots weggetje omgeven door natuur, schapen en nog meer natuur. Moooooi. Wel ironisch dat we na veel 'oooh's' en 'aaah's' erachter kwamen dat we het avondeten van Ralf van de dag ervoor zo schattig vonden. Naja, lammetjes zijn dus niet alleen schattig, ze smaken ook prima. Nadat we ook nog een keer een stel koeien hebben moeten wegtoeteren die midden op de weg stonden, hadden we het wel weer gezien en zijn we omgedraaid. In Helensburgh aangekomen zijn we als eerste neergestreken bij een leuk koffie tentje. Wat ik daar bestelde kunnen jullie inmiddels al raden maar dat was onze Schotse vriend de flapperjack!!! Dit keer voor de helft omhuld met chocolade voor de variatie. Ralf duwde een lekkere scone naar binnen en toen waren we ready voor ons volgende avontuur.

Dit avontuur was dit keer het bezoeken van The Hill House. Dit huis is ingericht door de goede vent heer Mackintosh. Deze meneer heeft óf heel bekend werk en een goede naam (waar wij niks van wisten) óf is gewoon een enorme golddigger want het was best duur om deze woning te mogen betreden. Gelukkig vond Ralf het het bezoekje helemaal waard. Not. Ralf heeft zich onwijs vermaakt met foto's maken waarop hij dingen aanraakt waar heel groot bij staat dat je ze niet aan mag raken. Achja, ieder heeft zo zijn eigen humor ;) ;). Ik vond het eigenlijk best wel interessant. Deze man had een heel eigen stijl en bij ieder vertrek lag een kaart met uitleg over de ruimte. Zo hebben we een ouderwetse badkamer gezien met een douche die meer weg had van een of andere dwangbuis. En hebben we behoorlijk wat mooie fossielen zien staan. Al waren deze fossielen geen onderdeel van het huis maar waren ze bezoekers van het huis. Laat ik zeggen dat we de gemiddelde leeftijd met 40 jaar naar beneden hebben gehaald vandaag. Binnen een half uurtje stonden we weer buiten en hadden we nog steeds een halve dag te vullen. Om the full experience van Balloch mee te krijgen hebben we de zogeheten shores bezocht. Dit is eigenlijk een slap aftreksel van Rosada in Nederland. Een groot gebouw met paar grote winkels. Wat ik alleen niet snap is dat alle mensen er hier zo tokkie bijlopen terwijl ik in het kwartiertje dat ik hier verbleef al 473929 leukere outfits heb gezien. Maar heb mijn hand op de knip gehouden, ik had al genoeg geld uitgegeven aan de heer Mackin...whatsoever. Ook hier dus geen middagvullend programma te vinden...wat nu?!

Na even teruggekeerd te zijn in ons b&b werd het godzijdank droger en droger. We hebben er toen maar voor gekozen om nogmaals het Balloch Castle Country Park te bezoeken. We hebben er een wandeling van twee uur van gemaakt. We voelden ons échte boswachters met onze bergschoenen die het mogelijk maakte om door modder, over stenen bruggetjes en op stijle hellingen te lopen alsof het niks is. Omdat alles momenteel in bloei staat kwamen we ogen te kort voor de prachtige natuur. Ineens zagen we de achterkant van het kasteel en daarvoor een enorm grasveld. Echt een idyllisch plaatje. Dat moest natuurlijk even worden vastgelegd. Met de zelfontspanner van max 10 seconden konden we net met zijn tweetjes voor dit kasteel poseren. Perfecte Schotland setting foto; check!

Nadat we een biertje hadden gedronken in weer een andere pub en Ralf even gebruik had gemaakt van het bad in onze relaxte badkamer zijn we gaan eten bij the The Stables. Ondanks dat mijn verfijnde smaak me bijna nooit in de steek laat heb ik nu toch steken laten vallen. Het begon er al mee dat we hebben gemerkt dat Schotten ervan houden om alles te frituren. Nu stond er op de kaart 'garlic mushrooms'. Lekker dacht ik, dat ga ik bestellen. Wat krijg ik? Een hoop champignons uit de frituur en een bakje knoflooksaus. Daarna een bak lasagne waar je net zo goed meteen een enkeltje eerste hart hulp bij kunt bestellen vanwege dichtslibbende aders. Gelukkig had Ralf meer geluk en heeft hij kunnen genieten van een visje, groenten en aardappeltjes. Morgen maar eens op zoek naar een restaurant waar ze een flinke broccoli of een bord spruiten op de kaart hebben staan. Ook voor goed ijs hoef je niet naar Schotland te komen, we hadden 3 smaken besteld maar met smaakte letterlijk naar ijsklonten. Achja, de fijne bediening maakte veel goed en met weer zo'n gave dag achter de rug kun je zelfs genieten van bevroren water.

Morgen gaan we Balloch verlaten en vertrekken we al vroeg richting Fort William. Keep you guys posted!