Ninh Binh 3 en Sapa
28 februari 2018 - Sapa, Vietnam
Ninh Binh 3 en Sapa
Zoo de vorige blog was ff snel in elkaar geflanst omdat ik jullie wilde laten weten dat we tóch geen ticket terug naar Nederland hebben geboekt haha. Dit keer zal ik even wat uitgebreider vertellen.
De tweede dag in Ninh Binh hebben we de Mua Cave beklommen. In ongeveer een kwartiertje ben je boven en heb je mooi uitzicht over Ninh Binh. Daarna hebben we poging twee gewaagd om naar de Trang An grotten te gaan. Onderweg zagen we tientallen kraampjes met geiten waarvan de nek was opengesneden en waarvan ze dan dat deel dat de klant wilde in de fik staken en eraf sneden. Omnomnom. Dit keer was het totaal niet druk en zijn we met een bootje waar weer zon Vietnamees vrouwtje in zit om te roeien door 4 grotten gevaren (waarbij je regelmatig moest bukken aangezien ze vrij laag waren!). In ons bootje zaten ook wat andere Vietnamezen en één daarvan was constant met een vriendin aan het live streamen. Wat een gek volk haha. We zijn ook nog bij wat tempels gestopt en ook bij de set van King Kong (Skull Island). Daarna weer een Vietnamese sandwich (inmiddels onze favoriet) en weer door naar Hanoi. Vanuit daar gaat onze nachttrein. Op onze tickets staat Radjib (Vietnamees voor Ralf hahaha) en Maria (de enige doopnaam van mij waar ze wijs uit konden denk ik), maar we voelen ons aangesproken #ikrekenhetgoed. Ik spoel de tijd weer door!
De nachttrein was super relaxt, gelukkig geen kakkerlakken zoals in Thailand! We hadden een gehele cabine (4 bedden) gekocht zodat we lekker ons eigen ding konden doen. Bij Vietnam Friends Travel (de instantie waar we deze trip bij hebben geregeld) stond netjes een tasje klaar met wat water en hier konden we ook onze backpack achterlaten. Deze neem je namelijk niet mee tijdens de sapa trekking en het is dan behoorlijk lastig om te bedenken wat je minimaal nodig hebt voor 2 nachten nachttrein en 1 nacht homestay bij locals (want je wilt je ook niet het ongans sjouwen). Met een busje zijn we toen naar het station gegaan en daar in de juiste coupé gaan zitten. We hebben meteen kennis gemaakt met andere Nederlanders (vader en dochter) die ook de sapa tour gingen doen, maar wel een privé tour. De trein was een lookalike van de murder on the oriental express die we in het vliegtuig hadden gezien. Echt wel tof. Helaas mocht de fijne sfeer niet helpen en heb ik wéér niet geslapen. 'S ochtends ff een doekie onder de oksels, deotje erop en goaaan. Wel next level backpacken dit hoor. Vanuit de trein weer in een ander busje en toen gingen we omhoog. We zagen geen ene reet door de dichte mist en toen het ook nog eens ging stortregenen was dat al helemaal geen goed teken. Snel een ontbijtje naar binnen bij het hotel waar we werden afgezet, even vrienden gemaakt met een Vietnamese dreumes die met neppistool aan het spelen was en toen werden we opgehaald door onze gids. Zij lachte ons uit omdat we op Nikes liepen en wees naar de rubberen laarzen. Die moesten we zeker aandoen aangezien het de gehele nacht geregend had en de tour zwaar glad zou zijn. Ik had ze meteen gevonden, maar maatje 45 komt in Vietnamese begrippen natuurlijk bij lange na niet voor. Na de halve stad te hebben gehad kwamen we erachter dat het écht maar tot 44 gaat. Helaas voor Ralf, die arme jongen heeft de gehele tocht op zijn niet waterdichte en super gladde Nikes door watervallen, modderpoelen, riviertjes en ultra steile stukken moeten klauteren. Hij kreeg wel een stok gelukkig, wat een feest. Het eerste deel van de tocht (die voor ons trouwens ook privé was, alleen Ralf en ik + gids en twee soort van sherpa's die ons iedere keer ondersteunden met een handje, daar kom ik later op terug) was het alleen maar aan het stortregenen, waren we zeiknat, zagen we geen hand voor ogen en voelden we ons zwaar ellendig. Het tweede deel klaarde het wat op, hadden we redelijk zicht en konden we dan eindelijk genieten. Natuurlijk is het veel mooier wanneer alle velden groen zijn, maar dan loop je ook in 36 graden 17 km te sjokken met je tas op je rug wat me ook redelijk heftig lijkt. We hebben geluncht bij locals wat echt de heerlijkste maaltijd tot nu toe was, Ralf en ik zaten te bunkeren voor het leven (jullie begrijpen, die platte buik is inmiddels far, far away). De ware betekenis van de sherpas kwam nu naar boven, want omdat ze ons zo geholpen hadden met handjes geven, moesten we nu écht iets van ze kopen. En de verkoop staken wanneer we al 4738383x hebben aangegeven dat we niks meer wilden, kwam niet in hun woordenboek voor. Andere toeristen zaten ons zelfs te filmen omdat t best gênant werd. Uiteindelijk hebben we natuurlijk veel te veel gekocht...maar wel heel mooi!
De homestay waarin we verbleven was heel erg leuk. Dan kom je erachter dat je maar heel weinig nodig hebt om een leuke avond te hebben. Leuke mensen (er waren ook nog twee jonge gasten uit Utrecht) heerlijk eten (samen aan een lange tafel samen met de locals) een biertje en een heerlijke voet massage. We hebben hier dan ook heerlijk geslapen. Ongelofelijk dat ik uitgerekend in een betonnen hok in één of ander krakkemikkig hutje met 0 fatsoenlijke sanitaire voorzieningen (naar westerse maatstaven ammehoela) voor het eerst een nacht goed slaap.
'S ochtends heerlijke pannenkoeken met banaan en honing en toen weer op weg. Dezelfde kleding aan als de dag ervoor (en heb er trouwens ook in geslapen haha) maar dit keer met prachtig weer. Een beetje zon betekent hier direct temperatuurtje strand vakantie Blanes, dus binnen de kortste keren waren we compleet bezweet en in dezelfde toestand als toen tijdens de jungle tocht in Thailand. Maar wat een prachtige foto's hebben we nu kunnen maken!!! We hebben ook wat heftige verhalen gehoord van het leven van onze gids (man dood, twee kinderen die ze moet onderhouden en voor wie ze school wil betalen, 3 baantjes en dan ook nog het huishouden en het land bewerken voor voedsel. Jaja word je even stil van als je bedenkt dat jij met je luie reet heel de dag achter een computertje zit bij het leukste bedrijf van Breda), leuke onderonsjes gehad over migraine (had zij ook last van) en heb zelfs haar traditionele kleding mogen passen.
Nu zitten we weer voor lunch bij wat locals uit te puffen van de lange trip. We hadden weer een valse start, waarin we onszelf, het weer en dit land regelmatig hebben vervloekt maar het was het 100% waard! :D
Zoo de vorige blog was ff snel in elkaar geflanst omdat ik jullie wilde laten weten dat we tóch geen ticket terug naar Nederland hebben geboekt haha. Dit keer zal ik even wat uitgebreider vertellen.
De tweede dag in Ninh Binh hebben we de Mua Cave beklommen. In ongeveer een kwartiertje ben je boven en heb je mooi uitzicht over Ninh Binh. Daarna hebben we poging twee gewaagd om naar de Trang An grotten te gaan. Onderweg zagen we tientallen kraampjes met geiten waarvan de nek was opengesneden en waarvan ze dan dat deel dat de klant wilde in de fik staken en eraf sneden. Omnomnom. Dit keer was het totaal niet druk en zijn we met een bootje waar weer zon Vietnamees vrouwtje in zit om te roeien door 4 grotten gevaren (waarbij je regelmatig moest bukken aangezien ze vrij laag waren!). In ons bootje zaten ook wat andere Vietnamezen en één daarvan was constant met een vriendin aan het live streamen. Wat een gek volk haha. We zijn ook nog bij wat tempels gestopt en ook bij de set van King Kong (Skull Island). Daarna weer een Vietnamese sandwich (inmiddels onze favoriet) en weer door naar Hanoi. Vanuit daar gaat onze nachttrein. Op onze tickets staat Radjib (Vietnamees voor Ralf hahaha) en Maria (de enige doopnaam van mij waar ze wijs uit konden denk ik), maar we voelen ons aangesproken #ikrekenhetgoed. Ik spoel de tijd weer door!
De nachttrein was super relaxt, gelukkig geen kakkerlakken zoals in Thailand! We hadden een gehele cabine (4 bedden) gekocht zodat we lekker ons eigen ding konden doen. Bij Vietnam Friends Travel (de instantie waar we deze trip bij hebben geregeld) stond netjes een tasje klaar met wat water en hier konden we ook onze backpack achterlaten. Deze neem je namelijk niet mee tijdens de sapa trekking en het is dan behoorlijk lastig om te bedenken wat je minimaal nodig hebt voor 2 nachten nachttrein en 1 nacht homestay bij locals (want je wilt je ook niet het ongans sjouwen). Met een busje zijn we toen naar het station gegaan en daar in de juiste coupé gaan zitten. We hebben meteen kennis gemaakt met andere Nederlanders (vader en dochter) die ook de sapa tour gingen doen, maar wel een privé tour. De trein was een lookalike van de murder on the oriental express die we in het vliegtuig hadden gezien. Echt wel tof. Helaas mocht de fijne sfeer niet helpen en heb ik wéér niet geslapen. 'S ochtends ff een doekie onder de oksels, deotje erop en goaaan. Wel next level backpacken dit hoor. Vanuit de trein weer in een ander busje en toen gingen we omhoog. We zagen geen ene reet door de dichte mist en toen het ook nog eens ging stortregenen was dat al helemaal geen goed teken. Snel een ontbijtje naar binnen bij het hotel waar we werden afgezet, even vrienden gemaakt met een Vietnamese dreumes die met neppistool aan het spelen was en toen werden we opgehaald door onze gids. Zij lachte ons uit omdat we op Nikes liepen en wees naar de rubberen laarzen. Die moesten we zeker aandoen aangezien het de gehele nacht geregend had en de tour zwaar glad zou zijn. Ik had ze meteen gevonden, maar maatje 45 komt in Vietnamese begrippen natuurlijk bij lange na niet voor. Na de halve stad te hebben gehad kwamen we erachter dat het écht maar tot 44 gaat. Helaas voor Ralf, die arme jongen heeft de gehele tocht op zijn niet waterdichte en super gladde Nikes door watervallen, modderpoelen, riviertjes en ultra steile stukken moeten klauteren. Hij kreeg wel een stok gelukkig, wat een feest. Het eerste deel van de tocht (die voor ons trouwens ook privé was, alleen Ralf en ik + gids en twee soort van sherpa's die ons iedere keer ondersteunden met een handje, daar kom ik later op terug) was het alleen maar aan het stortregenen, waren we zeiknat, zagen we geen hand voor ogen en voelden we ons zwaar ellendig. Het tweede deel klaarde het wat op, hadden we redelijk zicht en konden we dan eindelijk genieten. Natuurlijk is het veel mooier wanneer alle velden groen zijn, maar dan loop je ook in 36 graden 17 km te sjokken met je tas op je rug wat me ook redelijk heftig lijkt. We hebben geluncht bij locals wat echt de heerlijkste maaltijd tot nu toe was, Ralf en ik zaten te bunkeren voor het leven (jullie begrijpen, die platte buik is inmiddels far, far away). De ware betekenis van de sherpas kwam nu naar boven, want omdat ze ons zo geholpen hadden met handjes geven, moesten we nu écht iets van ze kopen. En de verkoop staken wanneer we al 4738383x hebben aangegeven dat we niks meer wilden, kwam niet in hun woordenboek voor. Andere toeristen zaten ons zelfs te filmen omdat t best gênant werd. Uiteindelijk hebben we natuurlijk veel te veel gekocht...maar wel heel mooi!
De homestay waarin we verbleven was heel erg leuk. Dan kom je erachter dat je maar heel weinig nodig hebt om een leuke avond te hebben. Leuke mensen (er waren ook nog twee jonge gasten uit Utrecht) heerlijk eten (samen aan een lange tafel samen met de locals) een biertje en een heerlijke voet massage. We hebben hier dan ook heerlijk geslapen. Ongelofelijk dat ik uitgerekend in een betonnen hok in één of ander krakkemikkig hutje met 0 fatsoenlijke sanitaire voorzieningen (naar westerse maatstaven ammehoela) voor het eerst een nacht goed slaap.
'S ochtends heerlijke pannenkoeken met banaan en honing en toen weer op weg. Dezelfde kleding aan als de dag ervoor (en heb er trouwens ook in geslapen haha) maar dit keer met prachtig weer. Een beetje zon betekent hier direct temperatuurtje strand vakantie Blanes, dus binnen de kortste keren waren we compleet bezweet en in dezelfde toestand als toen tijdens de jungle tocht in Thailand. Maar wat een prachtige foto's hebben we nu kunnen maken!!! We hebben ook wat heftige verhalen gehoord van het leven van onze gids (man dood, twee kinderen die ze moet onderhouden en voor wie ze school wil betalen, 3 baantjes en dan ook nog het huishouden en het land bewerken voor voedsel. Jaja word je even stil van als je bedenkt dat jij met je luie reet heel de dag achter een computertje zit bij het leukste bedrijf van Breda), leuke onderonsjes gehad over migraine (had zij ook last van) en heb zelfs haar traditionele kleding mogen passen.
Nu zitten we weer voor lunch bij wat locals uit te puffen van de lange trip. We hadden weer een valse start, waarin we onszelf, het weer en dit land regelmatig hebben vervloekt maar het was het 100% waard! :D
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
Bijzondere ervaringen die je niet zult vergeten.
Ik ben benieuwd naar alle andere foto's.
Lekker genieten jullie twee en groetjes van papa xxxx