De backpack en het geheimzinnige veiligheidsfluitje

Hi iedereen! 

Hoewel ik nog gewoon met mijn voeten op Nederlandse bodem sta, zijn de voorbereidingen voor mij al een avontuur op zich. Eigenlijk was het 'ja' zeggen op de vraag van Ralf of ik een reis wilde maken dit jaar al één groot avontuur. Je kunt dus wel stellen dat hoe dichterbij de reis zelf komt, hoe avontuurlijker ik mezelf voel. En dan ben je er nog niet eens hè, moet je nagaan. Eenmaal daar voel ik me al helemaal een soort vrouwelijke Bear Grylls die wilde jungletochten moet maken onder erbarmelijke omstandigheden. Het merendeel van jullie zal nu denken man stel je niet aan, je tjopt die vaccinaties erin, pakt je backpack een avond van tevoren en gaan met die banaan! Maar als je dat denkt, dan ken je me nog niet goed...

In dit eerste reisverhaal zal ik jullie vertellen over de voorbereidingen. Huh maar je gaat toch pas in november? Ja klopt, maar ik ben sinds we hebben besloten om naar Thailand te gaan al volop bezig met alles tot in de puntjes voor te bereiden. En zelfs dat levert al hilarische situaties op.

De backpack en het geheimzinnige veiligheidsfluitje
Toen na lang discussiëren en beraad eenmaal de bestemming bekend was (eigenlijk heb ik Ralf gewoon vrij spel gegeven aangezien het mij geen ene ruk interesseert waar we naartoe gaan omdat ik bij ieder niet-Europees land met klotsende oksels en halve stuiptrekkingen instant horror-scenario's ga bedenken) heb ik mezelf direct gedwongen om een grote aankoop te doen, zodat ik niet meer terug kon. Meteen die backpack aanschaffen dus. Samen met Ralf uitgezocht, een nieuwere versie van die hij al in zijn bezit heeft. Die heeft goed dienst gedaan tijdens zijn reis naar Sri Lanka vorig jaar dus prima, in het winkelwagentje en bestellen (Nomad Karoo - 60l - Dark blue). Toen dat ding binnen was kon ik natuurlijk niet wachten om alle vakken, ritsen, elastieken, gespen, en weet ik veel wat zo'n backpack nog meer voor vernuftige faciliteiten biedt, open te doen. Ik was er lekker mee aan het stoeien, en had (omdat ik gewoon tijd teveel heb) ook nog even wat reviews van de backpack opgezocht zodat ik een beetje wist welk vak waarvoor bedoeld is. Toen zag ik dat bij iedere review vermeld was dat deze backpack zelfs uitgerust was met een zogenaamd 'veiligheidsfluitje'. Dat klonk interessant! Maar wat is een veiligheidsfluitje in godsnaam? Wat ik meteen in mijn hoofd had was zo'n sportfluitje van de gymleraar. Deze had ik toch helemaal nergens gevonden tijdens mijn zoektocht door alle vakken? Nog maar een keer zoeken dan. Nog niks gevonden...hmmm. Na nog meer reviews opzoeken om erachter te komen waar dat ding dan precies in zat, kwam ik erachter dat het veiligheidsfluitje zich bevond op de borstband. Hee! Ik wist wel wat de borstband was (backpacker-skills +5)! Na vijf keer heel de borstband onderzocht te hebben kwam ik erachter dat het veiligheidsfluitje helemaal geen fluitje aan een touwtje was zoals deze aan de nek van de gymleraar hangt, maar dat het een ultra klein, dun fluitje is bevestigd aan een gesp. Oooooooh! Zeg dat dan joh! Maar dit ding is toch te hilarisch voor woorden! Ik zag direct een toekomstbeeld voor me:

Ralf & Sanne op dag één aangekomen in Bangkok. Sanne in een complete cultuurshock vanwege de drukte, stank, vele en vooral ook kleine mensen en panisch aan het checken of alles nog wel op zijn plek zit in haar backpack. Weet ze wel zeker dat ze haar anti-klit spul niet vergeten is? En zit het paspoort nog wel in het speciaal daarvoor bestemde vakje?! Tijdens deze struggle is Ralf al op verkenningstocht gegaan en loopt zelfverzekerd over het té drukke kruispunt om op zoek te gaan naar het eerste slaapverblijf. Als Sanne, na drie keer bijna voorover gevallen te zijn omdat de backpack te zwaar is, weer op kijkt en erachter komt dat ze Ralf niet meer in het vizier heeft, slaat de totale paniek toe. Komt dan dat veiligheidsfluitje toch eens even goed van pas!!! Omdat ze zich van tevoren zo goed heeft voorbereid weet ze precies waar dat ding zich bevindt, namelijk op de BORSTBAND. In één seconde brengt ze het fluitje naar haar mond en FFFFFFFUUUUUTTTT; hét teken voor Ralf dat hij op zoek moet naar een verwilderde, bange en panische lange Hollandse chick die haar persoonlijk begeleider kwijt is.  

Ik kan niet wachten tot ik dat ding kan gebruiken!